نویسنده: آیت الله اعرافی
هنگامی که از منظر تربیتی به هر متن دینی و از جمله نهج البلاغه بنگریم،با روش تفسیر متن،گزارههای معین و محدودی که حاوی مطلبی در باب تربیت باشد،در دایره بحث داخل میشود؛اما با روش تحلیل گفتار،به مفهومی که گفته شد،دایره بحث بسی گسترش مییابد؛ چرا که بیشتر خطبهها و نامهها در مقام تربیت و هدایت و سازندگی دیگران صادر شده است و دقیقا از اینرو میتوان اصول و قواعد حاکم بر گفتار تربیتی امام را تحلیل و بررسی نمود.
نکته روششناختی دیگری که در اینجا میتوان به آن اشاره کرد،این است که آیا میتوان روشهای علمی و شیوهها و فنون جزیی که احیانا در متون دینی نیست را دینی تلقی کرد و آنها را به دین منتسب نمود؟این سؤال مهمی است که در استکشاف ناظم تربیتی اسلام از جایگاه مهمی برخوردار است؛چون به هر حال ممکن است بسیاری از اصول و روشها و قواعد در حوزه علوم اجتماعی و انسانی باشد که در متون دینی نیامده است و به هیچ یک از شیوههای گذشته قابل استنباط و استخراج نیست،آیا میتوان اینها را به دین منتسب کرد و حکم دینی برایش صادر نمود یا نه؟
پاسخ این است که امکان چنین کاری هست،اما با عنوان ثانوی؛در واقع،بعضی از روشها و شیوههای تربیتی و اخلاقی را میتوان از خود متون به شیوه اول یا دوم بحث قبل استفاده کرد که از آن به عنوان«روشهای تربیتی»یاد میکنیم.”
برای دربافت این مقاله از پیوند زیر اقدام نمایید:
روش شناسی استنباط آموزه های تربیتی در آینه سیره و کلام امام علی (ع)
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.