نویسنده: محمد عالم زاده نوری
این مقاله در صدد تبیین مقصد رشد، و ارزش انسان در حیات فردی و اجتماعی است.
انسان دارای یک هویت فردی و یک هویت اجتماعی است. مقصد رشد و ارزش انسان در حیات فردی، با دو عنوان «قرب به خدا» و «حیات طیب» مشخص شده است.
قرب به کمال مطلق، به معنی کاملتر شدن است. انسان هرچه کاملتر شود، به خدا نزدیکتر میگردد. هرکس به خدا وابستهتر و فقیرتر باشد، کاملتر و به خدا نزدیکتر است.
متکلمان حیات را به ترکیبی از «ادراک» و «قدرت» معنا کردهاند. موجود زنده، موجودی است که شعورمند و توانا، دارای قدرت شناخت و تصرف است. «حیات» در موجودات زنده دارای درجهبندی و مراتب است. هر چه انسان از این دو ویژگی بیشتر بهرهمند باشد، به معنای حقیقی حیات، نزدیکتر است.
در بعد اجتماعی نیز، ارزش انسان بر اساس خدماتی است که ارائه میدهد؛ هرچه این خدمات ارزندهتر و گستردهتر باشد، تأثیر وجود شخص بیشتر و در بعد اجتماعی موفقتر است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.