میقات سبز

نویسنده : مهدی هادوی

همه ی ما در آغاز گزینش حوزه ی علمیه به عنوان مسیر آینده مان دلخوش داشتیم که روزی معمار روح آدمیان باشیم و راهی را برویم که به جز پیامبران در آن گام نمیزنند. همه ی ما در ابتدای این انتخاب حیاتی و فرشته گونه به جز رضای خالق و رسیدن به اوج «فلولا نفر من کل فرقه طائفه لیتفقهوا…. هیچ اندیشه ی دیگری را در تصمیم گیری خویش دخالت نداده ایم و…. بر این اساس توفیق این حرکت الهی و این گام بلند را یافته ایم.

اما…. پس از گذشت سالی چند و یا ماه و روزهایی اندک، بارش مشکلات و تعدد موانع راه را برایمان غیر قابل عبور کرد. پرسشهای بیشماری که هیچ کس را برای پاسخگوییش نمیشناسیم و دردها و غمهایی که حتی چاهی را برای بازگوییش نمی یابیم… و بزرگان و معمرین یا فارغ از رهاندن غریق در تلاش گرفتن گلیم خویش و گذر از میانه ی طوفانی هستند که ما تازه آن را دیده ایم… و یا سبکبار و آسوده در ساحل عرفان و زهد خویش جامه ی تقوا و علم را چنان بر خود پیچیده اند که هیچ تاریکی را نمیبینند و هیچ بیمی از موج و گردابهای حایل برایشان تصور ندارد و ما… در این میانه سرگردان با کوله باری از پرسش و ابهام… که نه مسیر دسته ی اول در توانمان است و نه روش گروه دوم در ایمانمان و چه بسیار از جوانانی که در همان ابتدا دست از همه ی آرمانها شسته و راهی دیگر را انتخاب میکنند و یا… میمانند و می سازند اما با انگیزه ای فرسوده و اندیشه ای فرساینده…… این جزوه ی کوچک حاصل دست نویسنده ای است که خود چون همه ی ما و شما این مسیر را با همهی موانعش طی کرده و به سرانجام رسانده و در تلاش پاسخ به پرسشهایی است که ما تاکنون کمتر برایش پاسخی یافته ایم بازگشت به باورهای نخستین انتخاب شیوه ی تحصیل، نگاهی امیدوار به آینده و فردایی روشن و همراه با خشنودی امام زمین و زمان… نکاتی است که در همت واژگان این نوشتار است.

مطالعه بیشتر